Uzależnienie, często rozpatrywane jest przez pryzmat jednej osoby – osoby uzależnionej. Często zatem pomija się wpływ uzależnienia na funkcjonowanie zarówno całej rodziny, jak i poszczególnych jej członków. Natomiast uzależnienie jednej osoby (na przykład: od alkoholu, narkotyków czy hazardu) wpływa na całą rodzinę i otoczenie danej osoby. Domownicy często żyją wówczas w przewlekłym napięciu i poczuciu zagrożenia, gdyż ich codzienność nie może być w najmniejszym stopniu przewidywalna. Oczywiście, odczuwanie przewlekłego stresu i zagrożenia nie jest zależne tylko od osoby uzależnionej. Także inne osoby z otoczenia często chcąc pomóc, stwarzają sytuacje stresowe. Dlatego też niezwykle istotne jest to, w jaki sposób osoby w relacji z osobą uzależnioną reagują na to, co się dzieje w rodzinie.
Proces uwikłania we współuzależnienie
Na początku proces uwikłania we współuzależnienie przebiega wręcz niezauważalnie, jedynie w subtelny sposób zaburza spokój i poczucie bezpieczeństwa w rodzinie. Osoby współuzależnione zaprzeczają temu, że w rodzinie pojawił się problem. Poprzez takie zachowanie osoba uzależniona nie odczuwa odpowiedzialności za to, co się dzieje a także często nie jest w ogóle świadoma problemu. U osoby współuzależnionej pojawia się wówczas zaprzeczenie, które z początku pełni rolę obronną natomiast wraz czasem powoduje kumulację napięcia i potęguje sytuacje stresowe.
Współuzależnienie i co dalej?
Ponieważ współuzależnienie jest zaburzeniem przystosowania, jednym z najbardziej skutecznych rozwiązań jest podjęcie psychoterapii (niezależne od woli osoby uzależnionej). Dzięki temu osoba współuzależniona ma zapewnione wsparcie i może zrozumieć jak niekorzystne mechanizmy nią kierują. Psychoterapia osoby współuzależnionej sprzyja także wprowadzeniu zdrowych i bardziej skutecznych sposobów funkcjonowania w życiu rodzinnym.
